Rondje Europa in 7 dagen

Zoals elk jaar gaan ik met vrienden en mijn broer op de motor op vakantie. Dit doen wij al zo’n 14 jaar en er is nu een groepje van 4 man overgebleven die nu al ettelijke jaren samen  “ een weekje de bergen ingaan “. Dit jaar was ervoor gekozen om met de autoslaaptrein naar Verona in Italië te gaan. Van daaruit zouden we wel zien waar we heen gingen.

Dag 1 Zondag ( makkie ) met de motor naar Dusseldorf ongeveer 250 km. Dus niet te lang zitten. Afgesproken was om zondag om 12:00 uur te verzamelen bij Evert de Ruijter in Nieuwendijk en daar wat te eten om van daaruit naar Dusseldorf te vertrekken. Dit zouden we bij mooi weet al toerend doen en bij slecht weer over de kortste weg. Tis dus over de kortste weg geworden want er was NOODWEER in aantocht, er waren zelfs waarschuwingen op het journaal geweest. En het klopte ook wel om een uur of 10:00 werd de hemel langzaam donker en later werd deze geheel zwart. Ik ben om een uur of 11:00 gaan rondbellen of het misschien niet beter was vroeger dan 12:00 uur te vertrekken zodat we het slechte weer voor konden blijven, maar dat bleek niet mogelijk, iedereen moest nog inpakken DUS…….. gewoon om 12:00 uur verzameld en toen werd het net echt slecht weer. We hebben het noodweer een uurtje voorsprong gegeven, maar zijn er de rest van de dag wel steeds tegenaan gereden.

We moesten om 19:00 uur op het station in Dusseldorf zijn, maar we waren er al om 17:00 uur, en hadden zo alle tijd om de motor alvast op de trein te zetten, want het autodeel stond al klaar. Om een uurtje of 18:00  stonden alle motoren op de trein veilig vastgebonden, wel effe fotootjes maken voor de verzekering want je weet maar nooit. Tja, en toen . . . . . de trein zou pas om 21:00 uur vertrekken, en in de drankautomaat zaten alleen frisdranken wat ook niet echt uitnodigend bleek te zijn. Voorzichtig trok Evert een blikje bier tevoorschijn, en nog een en nog een en nog een. Dat was een stuk beter dan wat er in de automaat te vinden was. Toen we de smaak te pakken hadden kwamen de andere flessen drank ook op tafel. We hadden whisky, rum en cola bij ons dus de tijd was goed te doden zo. Er waren wat broodjes meegenomen die gedeeld werden dus van ons had niemand last.

En al snel kwam onze trein want de tijd vliegt als je het naar je zin hebt nietwaar ?

Snel naar de coupe en daar rustig verder borrelen, want vertrekken deden we pas om 22:00 uur. Nog wat borreltjes later was het tijd om te gaan slapen, we reden al geruime tijd door het Duitse land en het werd langzaam donker buiten.  Nu moet je niet denken dat de Duitse autoslaaptrein  te vergelijken is met de Nederlandse, dat kan ook niet meer omdat de Nederlandse uitvoering niet meer bestaat, maar “ vroeghu “ stapte je in Den Bosch op de trein en dan stopte de trein nog op een paar haltes en dan was je op je plaats van bestemming. De Duitse  uitvoering stopt zo’n beetje bij elk station dat hij tegen komt, nu begrepen wij ook waarom de reis 14 uur moest duren. Echt slapen lukt dus niet want door dat remmen en optrekken lig te in je bedje te rollen, en dus lekker fris aankomen op de plaats van bestemming is er ook niet bij helaas…… Een positief puntje moet ik wel melden in deze, ze rijden wel op tijd dus daar ligt het niet aan, laat dat maar aan de Duitsers over.

Tis nu al een heel verhaal aan het worden, ik zal de rest wat korter houden.

Dag 2. Maandag, aankomst in  Verona, Ohhhhh moeder wat is het heet. Meer dan 30 graden, en dat is best warm in je motorpak. Het kost de Italianen meer tijd om de voertuigen en motoren van de trein af te krijgen dus er zit niets anders op dan wachten…….. Om 12:15 aangekomen ( exact op tijd ) en om 14:00 uur in het bezit van je motor mag toch redelijk lang worden genoemd, zeker daar het laden in Duitsland nog geen uur koste.

Eindelijk verkoeling, en op weg naar Susa op de grens tussen Italië en Frankrijk. Een kleine 320 km. We hadden een hotelletje gevonden om ongeveer 18:00 uur en konden morgen alle grote bergen nemen in Frankrijk. Dus de  motoren op de bok, en biertjes pakken , en nog een en nog een en dan wat eten natuurlijk. En later weer een biertje pakken want het was ook zo warm, en nog een en nog een. Gohhh is het alweer…. Ja het is alweer… wat vliegt de tijd toch, dus snel naar bed.

Dag 3 Dinsdag, vertrek Susa richting Chamonix in Frankrijk via de Col d Iseran, Grote Sint-bernard en kleine Sint-bernard en nog 3 wat kleinere bergjes. Prachtige wegen, ongelofelijk mooie  heldere luchten in de bergen, en het weer in een woord WARM. Erg warm zelfs, nog steeds meer dan 30 graden. Na ongeveer 350 km bergen waren we in Chamonix aangekomen, en werd het weer tijd voor een hotelletje met een koud glaasje bier, want rijden maakt dorstig. Even wat eten, napraten met steeds sterkere verhalen naarmate het later werd, en slapen natuurlijk.

Dag 4 Woensdag vertrek vanuit Chamonix naar Warth in Oostenrijk, een aardig ritje voor de boeg. Door Zwitserland ( wat een Kl….e land om binnendoor te rijden ) via Lichtenstein. Na prachtige wegen en bossen en bergen in Oostenrijk aangekomen en op weg naar Warth. Na een dikke 400 km konden de motoren wederom op de middenbok bij het hotel en was het weer tijd voor de inwendige mens. Dus eerst maar eens een biertje, en nog een en nog een, effe eten en dan weer een biertje en nog een en nog een want we waren nog lang niet uitgepraat. Ik zal om het verhaal leesbaar te houden in het vervolg alleen “  tijd voor een biertje schrijven “  maar daar hoort dan de rest gewoon bij. Hier hebben wij natuurlijk de Wenerschnitzel  weer uitgeprobeerd, en inderdaad deze kunnen ze alleen hier maken zoals het hoort.Dez zijn zo groot dat ze over je bord hangen, lekker….. en lang geleden, dus ook hier een biertje bij. En zo zat er weer een dag hard sturen op, dus maffen.

Dag 5 Donderdag Site seeing  lekker toeren door de bergen aldaar en onze slaapplaats was al bekend. We zouden in Reutte gaan slapen in de Schwarzer Adler. Hemels breed is dit maar 45 km, maar door alle omwegen in de bergen hebben we er toch zo’n 400 km over gedaan om er te komen. Hier in dit hotel hadden wij 4 jaar geleden ook al eens geslapen, en daar liep ( nauw liep is een groot woord ) schuifelde een in onze ogen ZEER oud vrouwtje rond die daar de eigenaar bleek te zijn. Toen wij eindelijk waren in geschreven en naar de bar gingen om “ wat te drinken “ kwamen wij er al snel achter dat het tempo zo laag lag dat we direct maar 2 halve liters de man bestelden, want tegen de tijd dat zij de eerste 4 had afgeleverd en de tweede 4 kwam langsbrengen waren de eerste glazen al leeg, dus konden we meteen weer nieuwe bestellen. Het tempo zat er lekker in, een constante aanvoer van koud getapt bier, maar nu kregen we toch weer een lichte trek aanval, dus op naar de WENERSNITZEL MIT DOPPEL FRIET.  Maar goed dat was 4 jaar geleden, wij waren benieuwd of deze oude vrouw nu nog zou rond schuifelen, en wie schetst onze verbazing ( ik weet niet wat ze daar in het eten doen maar je wordt er zeer oud van ) ze liep er nog steeds rond, ongelofelijk. Weliswaar had ze nu hulp in de huishouding maar zoals wij later vernamen was ze inmiddels de 80 gepasseerd DUSSSSS………  Het is een prachtig oud hotel wat volgens ons nog voor het grootste deel in origineel staat is ( ergens uit 1700 nog wat ). Achter dit oude gebouw hebben ze een nieuw gebouw gezet en daar slaap je dan ook in, het oude gedeelte is via afgesloten glazen deuren te zien, en alles is zeer oud. Lage brede lage deuren, brede houten trappen zeer oud hang en sluitwerk met sleutels van meer dan 10 cm lang. Prachtig. Maar goed nu eerst “ tijd voor een biertje “( mooi kort he ? )  want al dat gestuurd levert een beetje spierpijn in armen en in het algehele zitvlak op dat nodig verdooft dient te worden. En  daarna slapen natuurlijk.

Dag 6 Vrijdag ons doel is vandaag om in Trier in Duitsland te gaan slapen. We staan weer op tijd op en gaan lekker ontbijten, het oude vrouwtje breng ons de koffie, broodjes en het beleg met regelmatige tussenpauzes, want het is een hele schuifel vanuit de keuken naar de eetzaal en weer terug voor de rest, wij klagen niet ( doen wij nooit trouwens ) maar genieten van wat wij reeds hebben gekregen. Na het afrekenen is het tijd om te vertrekken, dus dat doen we ook, en na een “ GRUSS GOD “ waarop wij reageren met “ dat zullen we doen als we um tegenkomen “ gaan we op pad.  Tis een hele zit die we ons hebben voorgenomen, maar het moet even want dan hoeven we de laatste dag niet zo ver meer. Dus na een dikke 550 km sturen, en een uurtje Noodweer  komen wij aan in Trier. Nu gaat alles langzaam echt zeer doen dus “ tijd voor een biertje “, en een lekkere stoel op het terras, want het is na het noodweer gewoon 30 graden geworden, PFFF dat is lekker. Zo even bijpraten en dan is het tijd om te gaan slapen..

Dag 7 Zaterdag. naar huis via Pommerloch in Luxemburg want daar kunnen we lekker goedkoop tanken, en zoals wij zien bij aankomst staat daar een zeer groot spiksplinternieuw winkelcentrum. Daar was niets de vinden van onze gading, maar bij de 3 benzinepompen op een rij kun je allerlei sterke dranken voor weinig halen, dus de koffers volproppen met Stroh rum, whisky, champagne, enz enz. lekker voor straks als we weer terug zijn nietwaar. Gelukkig stonden we bij de pomp want er kwam weer een zware regenbui over onze hoofden zetten, dus ook deze hebben we weer een uurtje voorsprong gegeven en zijn hem toen gaan achtervolgen. We reden wel steeds op het grensje maar hebben geen druppel regen meer gehad alleen wat natte wegen, maar dat mag de pret niet drukken. En om een uurtje of 16:00 uur waren we moe en 290 km verder weer voldaan thuis zonder rare dingen te hebben meegemaakt. Al met al was deze vakantie goed voor 2560 km

DUSSssss volgend jaar weer. Hugo, Evert, Marco en Egbert.

Reacties gesloten