Zo'n vakantie vlieg al om voor je er erg in hebt, maar ook als deze er dan echt op zit lijkt alles weer in een sneltreinvaart terug te zijn bij het oude. zo verlang je al snel weer naar een nieuwe ronde, dit keer met minder kansen? Als we terug zouden kijken op deze rare ronde dan springen er wel een aantal dingen echt uit. Dat de groep niet uit vijf man maar uit drie zou gaan bestaan hadden we niet op gehoopt en zeker niet op gerekend. Procentueel was de afname in de coupé misschien wel een fijne opsteker, toch is het niet wat we voor ogen hadden tijdens de eerste Chinese tafelgang: we gaan naar Spanje! 5x voor, met een vertraagde 5e ja althans. Een tweede ingelaste aandeelgeheelonthoudersvergadering vlak voor vertrek maakte van die eerste plannen een noodplan. Wat in het vat zit verzuurd niet, dus dat rondje Spanje is op sterk water gezet. Ik gok vat69. Dat is makkelijk te onthouden…
En zo was de groep van drie wel in om een rondje Alpen te pakken. Chamonix gonsde al wat heen en weer op de Chinese rijsttafel, en waarom niet?
Jammer dat die Alpen nog niet onder de indruk zijn van de global warming en er een aantal mooie passen nog niet open zijn. Wat als leermoment een fraaie website heeft opgeleverd om *vooraf* te kijken of de berg naar keuze ook toegangkelijk is. Zonder keitjes. Of sneeuw. Dat kan een berg verrassingen schelen en ook wat tunnelvisie om een omrijding te besparen.
Dit jaar was anderzijds ook wel erg enerverend met alles wat er omheen gebeurde. Falende ABS, falend koelsysteemventilator, falende accu, falende kofferhouder. En Vallende zaken niet te vergeten… Zo rij je jaren zonder noemenswaardige zaken, zo heb je maar twee dagen zonder rariteiten. Maar eind goed, al goed. Een mooi rondje kan worden afgesloten en de boeken in gaan als weer een erg fraaie. Aan de kilometers of het aantal stuururen zal het niet liggen. Dat waren er weer meer dan genoeg. En met de vergezichten, bochten en alles wat veel induk gemaakt heeft komt het vast ook goed. Als het eigen geheugen er weer een mix van jaartallen van maakt, of het niet helder meer voor geest te halen is, kan de motorist altijd nog terug vallen op het digitale geheugen. Met dit keer ook een deel van de route op kaart er bij! En dat kwam goed uit nu het roze stiftje van Egbert na vele trouwe jaren was ingeruild voor een nieuwe. Soms moet je even dingen veranderen. maar niet te veel… Volgend jaar weer? Ja! Maar dan anders!