Dat je je ontbijt in de Subway zou starten was een verrassing, wel een handige pief die hoteleigenaar. Met een simpel knoeiwerk-zonder-bord achter de kiezen gaan we vandaag voor de zekerheid de openstelling van de Col's online en vooraf checken: we leren snel natuurlijk! En bij deze is het vastgelegd in de spreuk 'Is de Col niet meer afgesloten, hoef je niet je dag te verkloten'. Via de ANWB vinden we een hele reeks met passen die al dan niet zijn opengesteld. Onze vervolgroute naar het zuiden heeft een paar gesloten er bij, dat is jammer. Het plan is om uit Albertville naar Gap af te reizen en er voor te zorgen dat we Grenoble missen. Zo gezegd, zo in de Tomtom gezet: dat we gaan!
We worden al heel snel op een paar hele mooie passen met hele fijne bochten getrakteerd, dat is waar we voor gekomen zijn! De D925, D69, D102 en D72 mogen de boeken in. Als we de D75 naar beneden doorzakken en de Col du Glandon willen nemen is deze dicht: die slaan we over en we rijden door richting de Col de la Croix de Fér. Ook daar is het een fijn stukje sturen en mogen we via de Pas de Confession richting Alp d'Huez. Daar willen we eigenlijk wel wat eten, wat niet mee gaat vallen. Daarnaast is de doorgaande route opgebroken. Na wat rond gereden te hebben worden we tijdens kort beraad van advies voorzien. In perfect Nederlands: wat een toeval! We worden door het oude dorp verwezen via hele kleine weggetjes en kunnen verder richting Alp d'Huez via de Pas de Confession. Boven op de berg is het tijd voor een fijn Franse lange boterham. Of we appeltaart blieven? Nee, merci bien.
De berg af is een lekkere zit met mooie doordraaiers, en ook deze berg mag op de lijst van erfgoed.
De D526 wordt erna ingezet richting Valbonnais, de vergezichten zijn mooi, maar de vooruitzichten wat dreigend met de dikke wolken en de enkele spetters die vallen. Als we dan de vallei een beetje uitdraaien en een strekpauze inlassen is die dreiging weer omgeslagen in hitte. De regen is weg, hoezéé!
Als we de N85 inzetten naar Gap schiet het lekker op. Die Napoleon hield kennelijk ook niet zo van dat getrut op zijn weg naar de kust? We pakken onderwijl nog gewoon de Col Bayard mee, al is het helaas onder aan de route voor Gap druk met vrachtwagens die de vele doordraaiende knikken met remlucht vertragen. Gap is druk… Gap is te vroeg… Dus Gap is exit! Daar worden de tanks afgetopt en is het plan om naar Serres te gaan en daar te crashen. Een Hotel in de buurt wordt opgesnort en koers gezet. Tot we in de buurt van dat Hotel zouden moeten zijn? Opgebroken weg, warm en onvindbaar rijden we langs een ander hotel wat er dicht uitziet. Grmbl! Buiten het dorp Veynes waar het hotel zich zou moeten bevinden wordt een alternatief bepaald. Tomtom weet niks in Serres. Mevrouw van de Aldi blijkt een meer bijgeschoold routinier: in Serres zit het Fifi hotel. Wat lijkt op wifi: we gaan die kant op! En zo is het 20 minuten later echt klaar voor de dag en staan we in Serres voor het hotel. Dat zoekwerk moet toch maar eens anders..?
En zo raken we in het dorp aan de Stella's en klinken op een erg geslaagde dag met een 7tal Col's verspreid over de 300 kilometer in de pocket! Proost! Gelukkig mogen er nog een aantal volgen, inclusief een lekker maal avec surprise en een glaasje van de zaak. Als we hier niet lekker op slapen?
Dat je je ontbijt in de Subway zou starten was een verrassing, wel een handige pief die hoteleigenaar. Met een simpel knoeiwerk-zonder-bord achter de kiezen gaan we vandaag voor de zekerheid de openstelling van de Col's online en vooraf checken: we leren snel natuurlijk! En bij deze is het vastgelegd in de spreuk 'Is de Col niet meer afgesloten, hoef je niet je dag te verkloten'. Via de ANWB vinden we een hele reeks met passen die al dan niet zijn opengesteld. Onze vervolgroute naar het zuiden heeft een paar gesloten er bij, dat is jammer. Het plan is om uit Albertville naar Gap af te reizen en er voor te zorgen dat we Grenoble missen. Zo gezegd, zo in de Tomtom gezet: dat we gaan!We worden al heel snel op een paar hele mooie passen met hele fijne bochten getrakteerd, dat is waar we voor gekomen zijn! De D925, D69, D102 en D72 mogen de boeken in. Als we de D75 naar beneden doorzakken en de Col du Glandon willen nemen is deze dicht: die slaan we over en we rijden door richting de Col de la Croix de Fér. Ook daar is het een fijn stukje sturen en mogen we via de Pas de Confession richting Alp d'Huez. Daar willen we eigenlijk wel wat eten, wat niet mee gaat vallen. Daarnaast is de doorgaande route opgebroken. Na wat rond gereden te hebben worden we tijdens kort beraad van advies voorzien. In perfect Nederlands: wat een toeval! We worden door het oude dorp verwezen via hele kleine weggetjes en kunnen verder richting Alp d'Huez via de Pas de Confession. Boven op de berg is het tijd voor een fijn Franse lange boterham. Of we appeltaart blieven? Nee, merci bien.De berg af is een lekkere zit met mooie doordraaiers, en ook deze berg mag op de lijst van erfgoed.De D526 wordt erna ingezet richting Valbonnais, de vergezichten zijn mooi, maar de vooruitzichten wat dreigend met de dikke wolken en de enkele spetters die vallen. Als we dan de vallei een beetje uitdraaien en een strekpauze inlassen is die dreiging weer omgeslagen in hitte. De regen is weg, hoezéé!Als we de N85 inzetten naar Gap schiet het lekker op. Die Napoleon hield kennelijk ook niet zo van dat getrut op zijn weg naar de kust? We pakken onderwijl nog gewoon de Col Bayard mee, al is het helaas onder aan de route voor Gap druk met vrachtwagens die de vele doordraaiende knikken met remlucht vertragen. Gap is druk… Gap is te vroeg… Dus Gap is exit! Daar worden de tanks afgetopt en is het plan om naar Serres te gaan en daar te crashen. Een Hotel in de buurt wordt opgesnort en koers gezet. Tot we in de buurt van dat Hotel zouden moeten zijn? Opgebroken weg, warm en onvindbaar rijden we langs een ander hotel wat er dicht uitziet. Grmbl! Buiten het dorp Veynes waar het hotel zich zou moeten bevinden wordt een alternatief bepaald. Tomtom weet niks in Serres. Mevrouw van de Aldi blijkt een meer bijgeschoold routinier: in Serres zit het Fifi hotel. Wat lijkt op wifi: we gaan die kant op! En zo is het 20 minuten later echt klaar voor de dag en staan we in Serres voor het hotel. Dat zoekwerk moet toch maar eens anders..?En zo raken we in het dorp aan de Stella's en klinken op een erg geslaagde dag met een 7tal Col's verspreid over de 300 kilometer in de pocket! Proost! Gelukkig mogen er nog een aantal volgen, inclusief een lekker maal avec surprise en een glaasje van de zaak. Als we hier niet lekker op slapen?
Themocracy