Hoe rustig wij het ook hadden geacht in het rustige dorpje hebben de Fransen wat met kerkklokken. En met falend sanitair? Wat een extra uitdaging met zich meebrengt als je de toch al niet ruim bemeten kamer met z'n drieeen mag delen. Wat dan wel de leer-curve van de mens laat zien als de eerste constateerd dat de tweede misschien beter zijn leatherman mee kan nemen en de derde ook dat advies laat voor wat het waard is…
Een simpel ontbijt met een stukje koffiedik kijken naderhand in de kom brengt de krachten weer terug om een nieuwe richting te kiezen. Pas bij het uislaan van de vooral hele brede kaart van Frankrijk komt er op de achterflap gewoon nog een heel stuk Frankrijk bij! Oei, dat is schrikken dat we nog wel een stukje stuurmanskuunst in het verschiet hebben liggen alleer we in Narbonne de fietsen ten leste male op de middenbok mogen zetten. Idee Chamonix wordt getoetst aan de haalbaarheid. En zowaar: bovenlangs lijkt het best wel eens een haalbare kaart te zijn met nog mooie dingen in het verschiet! Tomtom brengt niet al te veel kilometers in beeld maar wel een hoop tijd. Met wat tussenstops een mooie bijtijds? we zullen zien!
De rekening met de eigenaar van het drie eilandjeshotel is ook vereffend, waarom dan maar opladen en gaan? Bij de fietsen aangekomen is er toch een spatje regen gevallen, wat dan fijn is dat dit uitgesteld wordt tot de avonduren.
Vanuit Chalezeule brengt de D9 een heel stuk zuidwaarts, langs Levier via de Zwitserse grens nabij Jounge richting Lausanne.In Cossonay is een bakje koffie en lunch wel welkom, al laat de bediening datzelfde niet blijken. Een broodje is er niet, de spagetti staat wel op de kaart maar krijgen we niet, dus uiteindelijk is het een plat broodje kaas met saus ons deel. Ook wel pizza genaamd, maar ja: het staat wel op de kaart en voor hetzelfde Zwitserse geld krijg je het niet?
He3t stuk langs het meer van Geneve is niet een heel erg feest met de drukte en stoplichten, maar uiteindelijk ontvouwt het zich wel tot een prachtig uitzicht over het meer met bergketens aan de ene kant, en wijnflanken aan de andere. Een strekpauze is dan ook een goed moment om dat in te laten werken: mooi hoor! En door!
Als na Montreux we afscheid nemen van het meer en de eerste sneeuw op de toppen zien, tenminste 1/3 van de bezetting, komt ook met regelmaat de grote St. Bernhard op de kaart voorbij. Mmm, die lonkt! Maar om de bergen in te gaan is een lading brandstof ook wel fijn. Rond Bex zetten we de fietsen aan het brandstofinfuus, zo kunnen we weer alle kanten op. Maar wat? Besloten wordt de route te voltooien naar Chamonix via de Col de la Forclaz. Waren we in Zwitserland al op prachtige strekken en bochten getrakteerd, dit deel doet dat nogmaals dunnetjes over!
in Chamonix aangekomen is het bedaanbod beperkt, een dejavuhotel heeft maar 1 kamer, en dat is te weinig. Een naastliggend hotel heeft er genoeg, al ligt dat waarschijnlijk aan de snelheid van het uitgeven er van: op een hele dag krijg je op dat tempo het hotel nooit vol! Maar we liggen! Met een uitstapje stad, een terrasje bier en een doorsteek naar binnen voor een hapje eten brengt een volwaardige eerste Alpendag ten eind! Yes! Morgen meer?
Hoe rustig wij het ook hadden geacht in het rustige dorpje hebben de Fransen wat met kerkklokken. En met falend sanitair? Wat een extra uitdaging met zich meebrengt als je de toch al niet ruim bemeten kamer met z'n drieeen mag delen. Wat dan wel de leer-curve van de mens laat zien als de eerste constateerd dat de tweede misschien beter zijn leatherman mee kan nemen en de derde ook dat advies laat voor wat het waard is…Een simpel ontbijt met een stukje koffiedik kijken naderhand in de kom brengt de krachten weer terug om een nieuwe richting te kiezen. Pas bij het uislaan van de vooral hele brede kaart van Frankrijk komt er op de achterflap gewoon nog een heel stuk Frankrijk bij! Oei, dat is schrikken dat we nog wel een stukje stuurmanskuunst in het verschiet hebben liggen alleer we in Narbonne de fietsen ten leste male op de middenbok mogen zetten. Idee Chamonix wordt getoetst aan de haalbaarheid. En zowaar: bovenlangs lijkt het best wel eens een haalbare kaart te zijn met nog mooie dingen in het verschiet! Tomtom brengt niet al te veel kilometers in beeld maar wel een hoop tijd. Met wat tussenstops een mooie bijtijds? we zullen zien!De rekening met de eigenaar van het drie eilandjeshotel is ook vereffend, waarom dan maar opladen en gaan? Bij de fietsen aangekomen is er toch een spatje regen gevallen, wat dan fijn is dat dit uitgesteld wordt tot de avonduren.Vanuit Chalezeule brengt de D9 een heel stuk zuidwaarts, langs Levier via de Zwitserse grens nabij Jounge richting Lausanne.In Cossonay is een bakje koffie en lunch wel welkom, al laat de bediening datzelfde niet blijken. Een broodje is er niet, de spagetti staat wel op de kaart maar krijgen we niet, dus uiteindelijk is het een plat broodje kaas met saus ons deel. Ook wel pizza genaamd, maar ja: het staat wel op de kaart en voor hetzelfde Zwitserse geld krijg je het niet?He3t stuk langs het meer van Geneve is niet een heel erg feest met de drukte en stoplichten, maar uiteindelijk ontvouwt het zich wel tot een prachtig uitzicht over het meer met bergketens aan de ene kant, en wijnflanken aan de andere. Een strekpauze is dan ook een goed moment om dat in te laten werken: mooi hoor! En door!Als na Montreux we afscheid nemen van het meer en de eerste sneeuw op de toppen zien, tenminste 1/3 van de bezetting, komt ook met regelmaat de grote St. Bernhard op de kaart voorbij. Mmm, die lonkt! Maar om de bergen in te gaan is een lading brandstof ook wel fijn. Rond Bex zetten we de fietsen aan het brandstofinfuus, zo kunnen we weer alle kanten op. Maar wat? Besloten wordt de route te voltooien naar Chamonix via de Col de la Forclaz. Waren we in Zwitserland al op prachtige strekken en bochten getrakteerd, dit deel doet dat nogmaals dunnetjes over!in Chamonix aangekomen is het bedaanbod beperkt, een dejavuhotel heeft maar 1 kamer, en dat is te weinig. Een naastliggend hotel heeft er genoeg, al ligt dat waarschijnlijk aan de snelheid van het uitgeven er van: op een hele dag krijg je op dat tempo het hotel nooit vol! Maar we liggen! Met een uitstapje stad, een terrasje bier en een doorsteek naar binnen voor een hapje eten brengt een volwaardige eerste Alpendag ten eind! Yes! Morgen meer?De route van dag 4: https://drive.google.com/file/d/0By8NbU-jURaIMmJJYkhYZDNQZ1k/edit?usp=sharing
Themocracy