Retteketet an Chalet!
Heerlijk rustig is het in Saint-Bonnet-en-de-rest. Een groep wandelgangers is vlak voordat wij aan het ontbijt schuiven al vertrokken, de wind is gaan liggen en verder zijn er maar weinig extra gasten in deze stek. Het ontbijt serveert een mooi stukje stokbrood, goede koffie en lekkere aanvullende aanverwanten waar we de dag mee kunnen opstarten.
De motoren worden niet veel later uit de garage gehaald en mogen weer mee op de afdaling naar Antibes, om zo de route te volbrengen. Het is frisjes buiten en dat te merken! De N85 wordt weer opgezocht en zet ons richting Gap, Deze gaat over in de D1085 en slinger langs de snelweg verder zuid.
We komen langs Sisteron en Digne-les-Bains en krijgen meer en meer heerlijke stuurwegen. Een diversiteit aan Cols gaan hand in hand met mooi asfalt en bochten. Lekker!
Op zo’n 50 kilometer vanaf Antibes kunnen we de kust al zien als we daar de beentjes even strekken. Ruw berggebied ertussen.
Die laatste meters gaan best snel, tot je in de drukte van de steden beland. Bij Strasse gaat de snelheid er uit, stoplichten omhoog, temperatuur naar broei en de drukte naar petit peut veel. We rijden tot aan de kustlijn, stellen ons even langs de boulevard op (met lichte foei van de lokale motoriserende zwaantje) en maken plannen voor het vervolg. Hiervandaan willen we de Grandes Alpes naar boven gaan volgen, maar de Tomtom wil dat ook deels via Péage doen. Laten we dat niet (nogmaals) doen… Een paar aanpassingen verder gaat het wel goed en koersen we naar Vence, om langs Carros en Levens de M2205 naar boven te volgen. Wederom met mooie stuurwegen! De tijd begint al aardig door te tikken, en met een laatste stop wordt een hotel bepaald die nabij de route ligt.
Dat is nog wel ‘even’ 50 kilometer verder, of in de termen hier: een uurtje rijden. We slaan uiteindelijk af om de M30 te volgen naar Roubion – Les Buisses. Het asfalt is van minder kwaliteit en het late tijdstip werkt ook niet als voordeel. Rond 18.00 staan we voor ‘Le Chalet’, wat één van de weinig open dingen is in dit ski-gebied. We liggen!
De uitbaters zijn uiterst vriendelijk, de biertjes koud (en voorraad snel op) en het eten wordt weer een avontuur: de zelf-grill wordt van stal gehaald en we gaan aan de poulet met groentes! Prima na een lange dag die een 360 bergkilometers (En een smokkelsnelweg) kende. Het is vroeg donder buiten en erg laat wordt het niet meer. Het was een mooie dag zo!