>Geen geheelonthouders op de Camping!
>
Waarom? Zeg nou zelf, je gaat toch niet al dat glaswerk zelf
wegbrengen?!
Lang leve de Hotels!
>
Waarom? Zeg nou zelf, je gaat toch niet al dat glaswerk zelf
wegbrengen?!
Lang leve de Hotels!
>Einde rit… Een heeeeel vroeg einde: als je rond 5 uur je shudmand wordt uitgesard om je eerst wat op te frissen, en daarna te ontbijten, dan valt dat toch wat tegen… Autozug, ein bisschen frug… Ofzo.
Met wat koffie en andere vloeistoffen gaat het bloed weer stromen, en kunnen we niet veel later de motoren van de trein halen, en ons weer opmaken voor de laatste paar (honderd) kilometers. Mr. Garmin zal ons de stad uitjagen, en dat heeft hij voortreffelijk gedaan. Ook het verkeer valt mee, en zo kunnen we met gezwinde spoed richting de grens rijden, alwaar een laatste tussenstop wordt ingelast om de benen te strekken en nog wat koffie in te nemen. En tijd te winnen: wat zouden ze anders schrikken als we al weer om 9 uur op de stoep staan 😉
En terug in ‘olland krijgen we weer te maken met ouderwetse files en andere druktemakers, wat een heerlijkheid dat we die toch even hebben mogen missen. Dus met wat omwegen (lees: wegomleggingen) binnendoor is het rond half 11 tijd om elkaar uit te zwaaien…
Vakantie is nu echt op… Voorbij… Over… *zucht* Op naar volgend jaar, nietwaar?!
>Laatste dag is aangebroken, op naar Salzburg om daar de motoren op de trein te zetten, en om prinsheerlijk terug te trekken in een courgette-voor-3! Maar niet alvorens een aantal lekkere passen te passeren, bochten te slechten en skieers te groeten!? Skieers? Mmmm…
Maar de tocht gaat voorspoedig, en als we dan vroegtijdig in Salzburg staan rest ons niets anders om te shoppen en op zoek te gaan naar de laatste Wiener! Nu valt het shoppen tegen: Pfinkstern den zweite is hier ook een ferientag glaube ich. Maar bij alle downs horen ook ups: prima Snitzel ter afsluiting! Jammer alleen dat het bijbehorende biertje nog even achterwege moet blijven, we willen de motoren graag nog heel op de trein zetten. Maar die schade halen we nog wel in, dat is het spoordenken pur sang!
Na de motoren op de trein te hebben gezet, en bezit te hebben genomen van de courgette, kan er met een koud biertje worden terug gekeken op een zeer geslaagd rondje: proost!
Toch jammer dat er een Duitse invasie plaats zou gaan vinden in Munchen: dit keer een aangekondigde invasie, dat hebben ze eerder anders gedaan. Met 2 extra motorrijders in een courgette wordt het wat druk, zeker na een paar borrels… Dan is alles dubbel zo druk. Al is het BMW gehalte zo in 1 klap verdubbelt, het doet toch afbreuk aan je terugreis, met al dat drukke gedoe van snif en snuitje erbij.
>
Wat een geweldige dag, 6 passen van enige orde in de banden gezet. En niet de flauwste ook. De doorsteek naar Oostenrijk was een verlichting. Net als het eten! Maar voor het zover is moet er hard gewerkt worden. En als er dan na een lange dag de zinnen op een rustplaats worden gezet,
En er een feestdag met die plannen knoeit, moet je toch een stukje verder. Het plan wordt bijgesteld, in Spittal moet het makkelijker zijn. Niet dus, van de 3 gevonden hotels zijn er 3 dicht. Jammer dus. Een gasthof bied onderdak. Een café de snitzls. Dag geslaagd!
—-
Verzonden vanaf een Sony Ericsson mobiele telefoon
>
Of Kollmann, Barian of nog wat. Rare jongens die Italianen, dubbele namen en andere namen voor een plaats, dat maakt het niet makkelijker te vinden op de kaart. Maar nu waren we er niet naar op zoek, naar dat brengt je meestal op de leukste lokaties. Nu ook, de heren hebben de beschikking over een heus kasteel. Het is een wonderlijke lokatie, en we hebben mazzel: we verwachten veel gasten. En na een dag waar we veel mooie zaken hebben gezien is dit een goede aanvulling. En ook dingen niet hebben gezien, we hebben tientalle kilometers in tunnels gereden. Wonderlijk. Ook wonderlijk dat het allemaal goed gaat, een dubbel doorgetrokken streep betekend in het Italiaans heel wat ander dan thuis. Naar ja, de heren gaan nu op stand aan een biertje nippen. Beter!
—-
Verzonden vanaf een Sony Ericsson mobiele telefoon
>Na een dagje rond de meren uitgesard te zijn, is de eindbestemming in Mallonno bereikt. Mooie vergezichten gezien, naar vooral veel verkeer. En mensen uit de buurt van Mallonno, beter bekend als Malloten. Ach, na zo'n dag smaakt heb bier weer goed, de pizza naar zoals het moet. Zelfs de rose is vele malen beter als de dag ervoor. Jammer alleen van die kudde drukke kinders. Maar die gaan vroeg op stok. Broer ook, stock84. Proost.
—-
Verzonden vanaf een Sony Ericsson mobiele telefoon
>
Aan het weer ligt het niet, de dag begint al warm tijdens het ontbijt buffet. Daar wordt teruggeblikt op de Franse versie, of beter: wat we nu missen. De ouderwetse kaart is gelukkig weer terug om de richting aan te geven. En die voert ons via een paar mooie passen en mooie bochten naar Stresa, aan lago majore. Druk, naar dat mag de pret niet drukken. Het hotel is weer van ouderwetse klasse, die van vergane glorie. Eten in Het dorp was alleen een waardeloze beleving. Italiaanse culinaire kunsten lijken onderspit te delven. Dus il conto en terug naar het hotel: daar wordt de volgende dagplanning met een borrel gemaakt. Proost!
—-
Verzonden vanaf een Sony Ericsson mobiele telefoon
>
De doorsteek van Frankrijk naar Italie is lastig. Alle bergpassen van enig spektakel zijn nog afgesloten. Na een tweetal tolheffingen en 27 euro verder staan we dan waar we wezen willen: Susa.
De eerste voet op Italiaanse bodem. En gelijk de caribinari over de vloer, of we even onze papieren mochten zien. na deze vertraging doos opleiding. Maar dat mag de pret niet drukken. Wat biertjes en vaag voer verder wordt de dag afgesloten.
—-
Verzonden vanaf een Sony Ericsson mobiele telefoon
>
De eerste ruime 1000 kilometers zitten er op, eindpunt in Chamonix.Ook dit hotel lijkt verdacht veel op iets wat we ook al eerder gezien hebben. hotel l'arve kennen we ergens van. Er is nog leven zat in Het dorp: er kan nog geskied worden in de buurt.Dat voorspelt weinig goeds voor ons, naar dat is voor later. Een paar biertjes en een pizza verder wordt het tijd om de dag nog eens op de routerol te herbeleven. op naar morgen!
—-
Verzonden vanaf een Sony Ericsson mobiele telefoon
>
Om het geheugen nog wat te verfrissen koers gezet naar Dijon, om te kijken of het Parc Hotel nou echt was wat wij er van herinnerden. Tomtom is verruild voor een Garmin. Na een aantal rondjes rijden, en afgeleverd te worden op een verkeerde lokatie, was het tijd om de zaak te hercalibreren. Uiteindelijk afgeleverd op de juiste stek. Een paar biertjes en een maaltijd verder (zonder niertjes, ook op de rekening) is het tijd om op de middenbok te gaan. Mooi!
—-
Verzonden vanaf een Sony Ericsson mobiele telefoon
>
Terug bij af: de eerste stop is dezelfde stop van vorig jaar. Dat was de laatste van het verregende jaar… Dit jaar gaat het stukken beter: het weer is uitmuntend! Verder is het ouderwets afzien.al is het wel anders dan anders. Naast dat er 2 nieuwe fietsen zijn, missen we Evert. Het is wennen, wat regelmatig in een pilsje te veel uitmond. Maar goed, alles went, zij het langzaam. De eerste meters vallen mee, het weer is goed. We zien wel, Charlesville Mezieres gaat de trend zetten. Proost!
—-
Verzonden vanaf een Sony Ericsson mobiele telefoon
>
Het was wat wikken, wokken en wegen, maar een algeheel gevoel om weer in de
Daarom zijn de pijlen op een wel weer erg mooie bergpartij gezet: we gaan naar Italie en Oostenrijk! En waarschijnlijk de rest er omheen ook: we zijn er dan toch, nietwaar?!
Panorama Theme by Themocracy